Creatieve opdracht: De
aanslag- Harry Mulisch
Liefste
Dagboek,
Ik voel een intense pijn. Mijn hart is
gebroken. Het is alsof ik leeg ben vanbinnen en deze leegte met stilte gevuld
is. Ik zag mijn huis in vlammen vergaan. Ik besef amper wat er gebeurd is maar
wat ik zeker weet is dat ik mijn familie op enkele seconden voor eeuwig
verloren heb.
Dezelfde nacht werd ik opgesloten in
een donkere cel samen met een jonge verzetstrijdster. Ik was bang en weet niet
wat me te wachten stond. Het liefst wou ik het gezelschapspelletje
“Mens-erger-je-niet” verder spelen met mijn lieftallige familie.
Ik ben slechts twaalf jaar en weet
helemaal niet hoe het leven in elkaar zit. Nooit zal ik mijn broer nog eens
kunnen plagen. Nooit zal ik mijn ouders meer kunnen knuffelen. Nooit zal ik
mijn liefde voor hen kunnen tonen. Ze hebben het recht niet om mij te verlaten
zonder afscheid te nemen. Wat heb ik toch verkeerd gedaan om dit te verdienen.
Helaas zijn er me weinig mooie
momenten bijgebleven die we samen beleefd hebben. Waar het echte leven moest
beginnen kwam er plots een einde aan. Maar net die schaarse momenten zullen
voor eeuwig bij me blijven. Ik had niet verwacht dat het leven zo snel voorbij
kon zijn. Ik besef nu dat het leven zeer kort is en dat men er elk moment moet
van genieten.
Morgen komen mijn oom en tante uit
Amsterdam mij ophalen. Ik zal mijn leven verder moeten bouwen zonder mijn
ouders en broer. Dit zal niet zo eenvoudig zijn maar ik zal de moed nooit laten
zakken.
Ooit zie ik mijn lieve ouders en broer
terug.
Voordat ze mij alleen achter lieten
wou ik hen nog zeggen: “Ik hou van jullie voor eeuwig en altijd”.
Anton
Steenwijk (A.S.)
